Wiedźmin — Kompendium o świecie gier
Witajcie mieszczanie w kolejnym odcinku o papierowych wydaniach poświęconym grom video. Tym razem na talerz wziąłem bardziej lokalne danie, które zapewne większości z Was będzie chociaż trochę znane. Oczywiście chodzi tutaj o serię Wiedźmin i jej kompendium o świecie gier.
Książka pierwotnie miała swoją premierę w 2015 r. i została wydana przez Agorę we współpracy z Dark Horse Books. Kompendium jest większe od typowego formatu A4, ma twardą oprawę i zawiera 181 stron. Front i tył książki ukazują bardzo dobrej jakości grafiki m.in. część zbroi Geralta z naszyjnikiem szkoły wilka na czele. Tył z kolei oprócz krótkiego opisu o kompendium prezentuje nam jedną z klasycznych grafik reklamowych z Wiedźmina 2.
No dobrze, czym jest więc to kompendium o świecie gier? W tym przypadku to zbiór informacji o historii całego świata, kultur, geografii krain czy ras w nich żyjących. Mamy tutaj naprawdę ciekawą prezentację materiałów, albowiem tekst został przygotowany i zredagowany przez samego Jaskra. W ten sposób mamy wrażenie jakbyśmy czytali autorskie notatki zebrane przez wyżej wymienionego barda, aniżeli typową makulaturę ukazującą proces powstawania gier.
Wiedźmin – Kompendium o świecie gier dzieli się na pięć rozdziałów:
Pierwszy rozdział pt. Świat i jego mieszkańcy został opisany we współpracy ze Złotym Smokiem Villentretenmertha (lub jak kto woli Borcha Trzy Kawki). Borch opowiada w nim o początkach pierwszych ras (Gnomy i Krasnoludy), przybyciem Elfów, utarczkami jakie powstały między tymi gatunkami aż po Koniunkcję Sfer, pojawieniem się magii, ludzi oraz ich powolnej dominacji nad owymi krainami. Z rozdziału dowiemy się również paru ciekawostek o konfliktach jakie toczyły ten świat jak i szczegółowo opisanej geografii obszarów, aż po tereny ludzi i ich królestw. Problem jednak z tym rozdziałem jest taki, że mieści się na ok. 40 stronach i dosłownie czyta się go bardziej jak średniowieczny rozdział z książki od historii (przyp. w skrócie nie porywa i lepiej podzielić sobie go na mniejsze podrozdziały). Na szczęście im dalej tym lepiej.
Rozdział drugi pt. Wiedźmini przedstawia naszych ulubionych mutantów od podszewki, przez nikogo innego jak chodzącą legendę w postaci Vesemira. Moim osobistym zdaniem jest to najciekawszy rozdział. Temat ten jest napisany z większą werwą i zawiera mnóstwo ciekawych informacji nt. „tworzenia” Wiedźminów, rodzajów szkół w których byli szkoleni aż do ostatecznego upadku (przyp. na własne życzenie). Fragment ten jest o tyle ciekawszy, ponieważ niedawno na Netflixie odbyła się premiera anime Wiedźmin: Zmora Wilka, w której głównym bohaterem jest wyżej wymieniony Vesemir, a my z kolei jesteśmy świadkami upadku Khaer Mohren — dla fanów uniwersum pozycja obowiązkowa.
Trzeci rozdział Magia i religie kontynentu, którego gościem jest Yennefer z Vengenbergu wyjaśni nam co nieco czym jest magia, wyjawiając sekrety szkolenia czarodziejek, napomykając o rodzajach magii (w tym tej zakazanej), a nawet nie omieszka opowiedzieć, dlaczego religia i magia krzyżują ze sobą swoje drogi.
Czwarty rozdział Potwory z królestw północy to temat, który idealnie pasuje do Geralta z Rivii i tak też się okazuje, że Biały Wilk wraz ze swoim przyjacielem Jaskrem wspólnie napisali ten fragment. Oczywiście motywem przewodnim są wszelakie plugastwa na jakie idzie się napatoczyć przez różne królestwa od Leszych, Porońców, Bab wodnych po Wampiry czy Kościeje. Mamy dokładny opis ich siedlisk, jak z nimi walczyć i w jaki sposób powstają. Kolejny bardzo ciekawy rozdział zwłaszcza dla samych graczy, którzy mogą wykorzystać tę część jako specjalny „guide” do gier.
Piąty rozdział Historia Geralta z Rivii to solówka w wykonaniu naszego gadatliwego trubadura, który nie inaczej jak przedstawia nam życie „Rzeźnika z Blaviken”. W rzeczywistości jest to bardziej relacja fabuły z gier w tym Dzikiego Gonu. Jest to więc przestroga dla tych, którzy pominęli którąś odsłonę aby odpuścili sobie ten segment książki, dopóki nie skończą trylogii.
Osobiście jestem bardzo zadowolony z zawartości kompendium. W przeciwieństwie do typowych makulatur poświęconych danym grom lub ich całym seriom, gdzie mamy dużo informacji nt. procesu powstawania tychże produkcji, szkiców koncepcyjnych i nie wykorzystanych materiałów, tutaj znajdziemy pełen opis każdego elementu napisany w ciekawy i bardziej wyszukany sposób. Rzeczywiście można odnieść wrażenie jakbyśmy czytali notatki przez Jaskra i jego przyjaciół. Do tego cała książka przepełniona jest pięknymi grafikami ukazującymi świat, bohaterów czy wszelakie maszkary, dzięki czemu otrzymujemy pełniejszy obraz świata bez konieczności zaglądania do internetu. Szczerze mogę polecić książkę każdemu kto choć trochę lubuje się w tej serii. Pozycja jest napisana w języku polskim, więc nie ma bariery językowej a że od premiery mija już blisko sześć lat, to jej cena jest niższa niż kiedykolwiek (nowy egzemplarz można nabyć za ok. 50zł).
